Zilveren munt, een sceatta uit de 8ste eeuw, met een afbeelding van waarschijnlijk een fabeldier. Dergelijke muntjes werden in het Angelsaksisch "Sceatta'genoemd, waarvan ons woord 'schat' is afgeleid. De muntjes hebben vooral bijna abstracte voorstellingen. Ze gaan terug op laat Romeinse en Keltische voorbeelden. De vroegste voorbeelden zijn uit ca. 650 n. chr. Vanaf de 9de eeuw zijn ze er ook in koper. De Friezen en de Denen volgden het Angelsaksische voorbeeld en gingen ze ook aanmaken, soms met runentekens.