Betreft een metalen draineerlepel of schuimschop met een kromme ronde houten steel. De draineerlepel bestaat uit een buisvormige spade en een een lange kromme steel zonder handvat. De lepel of spade is lang en smal en heeft een half cylindrisch blad. De spade is in een rechte hoek met behulp van een platte ijzeren U-vormige beugel haaks aan het einde van de lepel bevestigd. Deze beugel gaat over in een gesloten steelhuis met een lip, waar doorheen een nagel is aangebracht. Deze draineerlepel is duidelijk afwijkend van de andere meer gangbare uitvoeringen.
Een draineerlepel (Fries: drainearleppel) of schuimschop gebruikte men voor het vlakmaken van de bodem van de drainsleuf en het verwijderen van losse grond daaruit. Men deed dit in een trekkende beweging. Deze bewerking is bepalend voor een goede werking van het drainage systeem met gebakken buizen. Nadat met een smalle steekspade op zogenaamde tweesteeks diepte een drainsleuf gegraven was en twee steken grond waren verwijderd, werd de sleuf met een draineerboor (Fries: draineerboar) op de gewenste diepte gebracht. Voor de eerste werkgang gebruikte men een type draineerboor met een korte steel (ongeveer 65 centimeter). Bij de tweede werkgang werd gebruik gemaakt van een type met een langere steel (ongeveer 200 centimeter). Met deze spade, de drainlepel of schuimschop, werd de bodem van de sleuf vlak gemaakt. Zo kreeg men een sleuf met een optimale vorm om de gebakken draineerbuizen met een draineerhaak in te kunnen leggen. Men hoefde niet meer grond af te graven dan noodzakelijk. Om het drainagesysteem optimaal te laten functioneren, dienden de draineerbuizen onder afschot, d.w.z. 20 centimeter per 100 meter, te worden aangelegd.
