Betreft een vlasbraak of handbraak van hout op twee poten. De poten bestaan uit platte planken die rechtop staand met elkaar verbonden worden door één benedenstijl en aan de bovenkant door de lade. Dit laatste is een geheel van drie evenwijdig geplaatste planken die bovenaan zijn aangescherpt. Tussen deze drie planken is aan één zijde scharnierend een stuk hout aangebracht, de klapper genaamd. Dit stuk hout is van onderen uitgehold en valt op die manier in de tussenruimten van de lade. Aan het uiteinde is een recht handvat uitgesneden. De bovenkant van de klapper is versierd met uitgesneden golfpatroon en ook de lade is zo gedeeltelijk versierd. De vlasbraak is in elkaar gezet met houten pennen. De sierlijke vorm van de poten aan een zijde geeft de voorkant aan.
Een vlas- of handbraak werd gebruikt voor het breken (braken) van de houtkern van een vlasstengel om deze te scheiden van de vlasvezels (de buitenkant van de stengel). Hij bestaat uit een vast gedeelte, de lade, met houten parallel lopende plankjes, rechters genoemd, en een scharnierende hefboom, de zogenaamde klapper. De gerote vlasstengels worden overdwars op de houten lade gelegd en door de klapper op en neer te bewegen wordt de inwendige houtpijp gebroken. De vrijkomende houtdelen, vlasscheven of lemen (Fries: sjudden) genoemd, werden vroeger als brandstof gebruikt. Het braken was zwaar (winter)werk voor losse arbeiders en vond plaats in zogenaamde braakhokken.
