Betreft een graanharp bestaande uit een schuinstaande houten bak met een scharnierbaar onderstel. De bak heeft opstaande randen maar is van boven en onder open. De bodem bestaat uit vele metaaldraden met onderling een geringe tussenruimte. Ze vormen op deze manier een zeef. De draden rusten op zes dikkere draden die van boven naar beneden lopen. Onder deze zeef is een lap textiel aangebracht die naar boven toe steeds strakker gespannen is. Aan de bovenkant is nog een strook textiel zichtbaar, wat er op lijkt te wijzen dat ook op de bovenzijde een lap textiel heeft gelegen. De bovenkant van de bak wordt gevormd door een trechtervormige verhoging, de vulopening. De schuif waarmee men de grootte van de toevoeropening regelt ontbreekt. Op de vulopening zijn letters en cijfers uitgesneden: CJ 1712. De gehele bak wordt ondersteund door een groen geverfd inklapbaar onderstel. De graanharp werd in de broodbakkerij gebruikt voor het zuiveren van graan. De graanharp mag worden beschouwd als een alternatief voor de meer verspreide graanzeef. De naam harp verwijst naar het getinkel dat de graankorrels verspreiden wanneer ze over de zeef naar beneden schuiven. De graanharp kende een opkomst rond 1800, is misschien afkomstig uit Nederland aangezien ze daar al vroeger in gebruik was en heeft alleen in de 19e eeuw een relatief beperkte verspreiding gekend. Zodra de sorteermachines opkwamen, was hun functie achterhaald.
