Betreft een metalen mesthekkel of mesthaak met een lange houten steel zonder handvat. De mesthaak heeft vier gebogen tanden met een onderlinge afstand van 4 centimeter. De tanden hebben over de gehele lengte een ronde doorsnede en eindigen in een punt. Ter bevestiging van de houten steel is er verbindingsijzer of tong gesmeed met daaraan twee gesmede lippen omgebogen in de vorm van een vouwsteelhuis, waartussen de stok kan worden geklemd met behulp van een klinknagel.
De mesthekkel of mesthaak (Fries: útklauwer) is een variant op de mestvork. De haak heeft drie of vier scherpe tanden die in een hoek van ongeveer 90° zijn gebogen. De steel is vaak van essenhout. Men gebruikte mesthaken in de landbouw vooral bij de potstalmethode en op het gemengde bedrijf bij de bemesting met stalmest. Nadat de meststof, bestaande uit plaggen, stro, strooisel en koemest, naar het land was gebracht, gebruikte men de mesthaak om de mest van de kar te trekken en in hoopjes op het land te leggen. Deze hoopjes werden later met een mestvork of riek over het land verspreid en vervolgens met ploegen in de grond gewerkt.
