Betreft een metalen mesthekkel of mesthaak met een lange houten steel zonder handvat. De mesthaak heeft vier gebogen tanden met een onderlinge afstand van acht centimeter. De tanden verlopen van een rechthoekige vorm naar een punt aan het uiteinde. De houten steel is aan de vork bevestigd door middel van een slotbout en een ring (Fries: bjirk) die een uitgesmede tong, de arend, van de vork omklemt.
De mesthekkel of mesthaak (Fries: útklauwer) is een variant op de mestvork. De haak heeft drie of vier scherpe tanden die in een hoek van ongeveer 90° zijn gebogen. De steel is vaak van essenhout. Men gebruikte mesthaken in de landbouw vooral bij de potstalmethode en op het gemengde bedrijf bij de bemesting met stalmest. Nadat de meststof, bestaande uit plaggen, stro, strooisel en koemest, naar het land was gebracht, gebruikte men de mesthaak om de mest van de kar te trekken en in hoopjes op het land te leggen. Deze hoopjes werden later met een mestvork of riek over het land verspreid en vervolgens met ploegen in de grond gewerkt.
